APXS

APXS to kolejny przyrząd umieszczony na mechanicznym ramieniu robota. Służy rozpoznawaniu składu chemicznego gleby oraz skał. Nie jest nowym urządzeniem na Marsie – wcześniejsze misje Sojourner, Spirit i Opportunity miały na wyposażeniu podobne instrumenty. Za pomocą APXS Opportunity odnalazł w skałach mieszaniny soli a Spirit określił miejsce, w którym w przeszłości prawdopodobnie przepływał strumień wody.

Badanie APXS

Dostarczony przez kanadyjską Agencję Kosmiczną instrument posiada więcej możliwości oraz jest dużo bardziej czuły od swoich poprzedników.

Źródłem promieniowania w APXS jest radioaktywny kiur, wbudowany w detektor. Metal emituje promieniowanie X oraz cząsteczki alfa, które pobudzają napromieniowany obiekt do emisji własnej promieniowania rentgenowskiego. Ponieważ znamy charakterystykę emisji własnej wszystkich pierwiastków powszechnie występujących na Marsie po badaniu APXS możemy z dużą dokładnością określić skład chemiczny badanych skał i piasku.

10-cio minutowe naświetlenie pozwoli określić skład chemiczny przy koncentracji tak niewielkiej jak pół procenta masy próbki. 3 godzinne badanie pozwoli na określenie zawartości pierwiastków o koncentracji rzędu milionowej części masy próbki.

Informacje zdobyte przez APXS pozwolą określić charakter geologiczny obszaru oraz dostarczą informacje o interesujących skałach, które trafią następnie do badania w  instrumentach CheMin oraz SAM. Rodzaje pierwiastków i ich koncentracja pozwolą rozpoznać procesy w jakich formowały się skały w otoczeniu Curiosity.

Do prawidłowej pracy detektor potrzebuje niskiej temperatury, co zmusiło łaziki poprzednich misji do przeprowadzenia badań w chłodzie marsjańskiej nocy. MSL posiada zaawansowany układ chłodzący, który pozwoli  APXS pracować zarówno w dzień jak i w nocy. Jest ponadto trzykrotnie szybszy od poprzedników. To zasługa zwiększonej precyzji pracy ramienia, co pozwoliło na zmniejszenie dystansu między detektorem a badanym obiektem do 19mm, w porównaniu do 50mm w układach APXS Spirit i Opportunity.